Π.Ε.Λ.:: Άη Στράτης: Ιστορική Αναδρομή

Άγιος Ευστράτιος :: Ιστορία :: Ιστορική Αναδρομή

Ο Άγιος Ευστράτιος είναι ένα μικρό ηφαιστειογενές νησάκι του βορειοανατολικού Αιγαίου με έκταση 42 τ.χλμ και είναι το τρίτο και μικρότερο νησί του νομού Λέσβου (βρίσκεται μεταξύ των νησιών Λέσβος και Λήμνος).

Το έδαφος του είναι ηφαιστιογενές και η μεγαλύτερη πεδιάδα του βρίσκεται στο βορειοανατολικό μέρος, στη θέση Αλωνίτσι, όπου παλαιότερα ήταν εκτεταμένος αμπελώνας. Μια μικρότερη κοιλάδα βρίσκεται στις παρυφές του σημερινού οικισμού. Η υψηλότερη κορυφή είναι το «Σημάδι», με υψόμετρο 298 μέτρων.

Το νησί έχει λίγη βλάστηση ιδιαίτερα στα βορειοανατολικά όπου υπάρχουν διάσπαρτες μικρές δασώδεις εκτάσεις που αποτελούνται κυρίως από βελανιδιές.

Γύρω από το νησί υπάρχουν αρκετά μικρονήσια και βραχονησίδες από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι το Δασκαλιό, η Βέλια και οι Δώδεκα Απόστολοι.

Ο πληθυσμός του είναι περίπου τριακόσιοι κάτοικοι με κύρια απασχόληση την αλιεία και λιγότερο την κτηνοτροφία και γεωργία.

Η σημερινή του ονομασία αποδίδεται στον Όσιο Ευστράτιο ο οποίος κατά τα χρόνια της εικονομαχίας διωκόμενος από τον Λέων τον Γ' τον Ίσαυρο λόγω θαλασσοταραχής αποβιβάστηκε στο νησί διακόπτοντας το ταξίδι προς τον τόπο εξορίας του.

Από το 1928 μέχρι και το 1960 ο Άγιος Ευστράτιος είναι γνωστός ως τόπος εξορίας πολλών επώνυμων αλλά και άλλων 3000-4000 ανώνυμων εξόριστων που έμεναν σε σκηνές καθώς και φρουρών της χωροφυλακής που έφτανε τους 300.

Το 1968 τα σπίτια του νησιού ήταν περίπου πεντακόσια χτισμένα στην αριστερή βραχώδη πλαγιά του λιμανιού αλλά στις 20 Φεβρουαρίου ένας σεισμός κατάστρεψε το μεγαλύτερο μέρος από αυτά με απολογισμό 24 νεκροί και 100 τραυματίες αναγκάζοντας τους κατοίκους να μένουν σε σκηνές για δύο χρόνια ωσότου στεγαστούν στον νέο οικισμό που ανεγέρθηκε.